20 februari

Al warm, vandaag naar de glowworm caves. Ze zijn er in verschillende manieren te bewonderen (met boot, met rubberband en door te klimmen).Fascinerend, al die kleine lichtjes om je heen.Ook de grotten zijn bijzonder, allerlei vormen waar te nemen. Je loopt van de ene grot naar de andere soms via smalle trapjes en nauwe gangen. Aan het donker raak je snel gewend, om de hoogte moet soms denken vooral als je wat langer bent. Alf denkt dat hij de kerstman ziet , loopt iemand met wit/grijs haar, rode broek en jas en er steekt iets wit onderuit. Later vertelt de gids dat er in de grot ieder jaar voor eigen bevolking kerstmis in de grot wordt gevierd, hierbijkomt springt de kerstman dan naar beneden. ( deze kerstman is vast al aan het oefenen of bekijkt de locatie alvast) Dan in een boot door lichtjes van glowwormen heen. Je weet niet waar je eerst en laatst kijken moet. Iedereen is er stil van. En je raadt nooit wat er bij ons in de groep zat, een hele bus met Australische raamslikkers.
Eenmaal buiten is het erg warm( 30 graden)terwijl het binnen in de grotten lekker koel was.
We rijden via de Forgotten World Highway, een slingerde weg, van Taumarunui naar Stratford. De weg is zo'n 150 km lang, maar door de vele bochten, omhoog en omlaag, zijn we de hele middag onderweg. Er is van alles te zien oa een 180 cm lange tunnel (noemt men de Hobbit's Hole) waterval, uitzicht punten, Whangamomona hotel(oud hotel met allemaal foto's van rugby teams van vroeger tot nu) en op het laatst zie je de berg Ruapehu (bij helder weer anders niet ). In Stratford zoeken we een plek voor de nacht. Er is maar 1 camping dus snel klaar. Het koelt snel af dus al gauw naar binnen.